Jiang Mian

Co mówi twoja twarz, czyli Jiang Mian. Chińska sztuka czytania z twarzy była przez tysiące lat wiedzą tajemną. Dzisiaj nie jest już pilnie strzeżoną tajemnicą i każdy może się jej nauczyć. Warto od pierwszego spojrzenia wiedzieć, co w kim siedzi. Ciekawe też, czego dowiemy się o sobie samych.

Jiang Mian (czytaj: sian-mien) nie ma podstaw naukowych, broni się jednak – podobnie jak większość chińskich osiągnięć – paroma tysiącami lat praktycznego zastosowania. Posługiwano się nią na dworze cesarskim, jako bardzo istotną pomocą przy obsadzaniu ważnych stanowisk w państwie. Unikano dzięki temu kadrowych pomyłek. Dzisiaj czytanie z twarzy może być świetną zabawą towarzyską albo też całkiem przydatną umiejętnością w lepszym porozumiewaniu się z innymi. Pamiętajmy, że kiedy rozważamy cechy czyjejś twarzy, obowiązuje zasada pierwszego wrażenia. Ale aby trafnie ocenić charakter człowieka, nie wolno niczego przesądzać przed zakończeniem pełnej analizy!

Na podstawie ogólnego zarysu twarzy możemy wstępnie określić charakter danej osoby. Bardziej szczegółowe informacje o wnętrzu człowieka ukryte są w kształcie czoła, brwi, oczu, nosa, budowie uszu, kształcie ust, właściwościach szczęki i podbródka.

Kształty twarzy są bezpośrednio związane z pięcioma żywiołami: drzewa, ognia, ziemi, żelaza i wody. Jiang Mian wyróżnia 10 kategorii twarzy, w tym pięć podstawowych:
Drzewo – prostokąt pionowy
Ogień – trójkąt
Ziemia – trapez zwężający się ku górze
Żelazo – kwadrat
Źródło – trapez zwężający się ku dołowi
Uzupełnia je pięć kolejnych.
Jadeit – romb (żywioł drzewa)
Władca – twarz zwarta o wydatnych kościach (żywioł ognia)
Mur – poziomy prostokąt (żywioł ziemi)
Księżyc – koło (żywioł metalu)
Jong – twarz nieregularna (żywioł wody)

Człowiek-drzewo, o twarzy prostokątnej, w której nie widać nigdzie najszerszego miejsca, jest prostolinijny i silny jak drzewo. Czuje się najlepiej, kiedy nikt nie próbuje go „przesadzać”, „szczepić” czy „naginać”. Potrafi jednak w miarę potrzeby ugiąć się, jak drzewo pod wpływem wichury, ale potem wraca do pionu. Drzewo lubi mieć wokół siebie wolną przestrzeń – dla ludzi-drzew zbyt bliski związek jest zwykle czymś w rodzaju potrzasku. Każde drzewo czasem zakwita – również w ludziach-drzewach śpią ukryte twórcze możliwości.

Człowiek-ogień, o twarzy w kształcie zwężającego się ku dołowi trójkąta, należy do ludzi o właściwościach „płomiennych”. Łatwo się zapala do nowych idei, szybko pochłania wiedzę. Ma ognisty temperament, jest pełen życia.

Człowiek-ziemia, z twarzą szerszą u dołu, często manifestuje postawy charakterystyczne dla chłopa żyjącego zgodnie z odwieczną tradycją. Jest dumny, ambitny, działa z uporem graniczącym z zawziętością. Bywa agresywny i często obraża innych swoimi niewyszukanymi manierami.

Człowiek-Żelazo, o kwadratowym zarysie twarzy, jest twardy jak żelazo, ale mięknie pod wpływem ciepła, życzliwości i odpowiedniej argumentacji. Potrafi być wtedy bardzo uległy. Nie podejmuje decyzji łatwo, lecz kiedy już ją podejmie, będzie nieodwołalna.

Człowiek-Źródło, o twarzy w kształcie zwężającego się ku dołowi trapezu, zawsze potrafi ujawnić zapasy energii i dzięki temu przetrwa każde okoliczności w poczuciu własnej wartości. Nikt dokładnie nie wie, skąd właściwie źródło czerpie zasoby wody – nigdy też nie wiadomo, co myśli naprawdę człowiek-źródło.

 Z żywiołem drzewa związani są także, poprzez pewne cechy charakteru, ludzie o twarzy jadeitowej – najszerszej w środku dzięki widocznym kościom policzkowym. Jadeit najpierw urzeka obserwatora swoim pięknem, a dopiero później ujawnia inne cechy, przede wszystkim twardość. Jadeit jest twardym minerałem – człowiek-jadeit wykazuje się zatem nieugiętym charakterem. Jadeit, podobnie jak wszelkie rzeczy piękne i cenne, budzi różne uczucia – posiadacz takiej twarzy musi się liczyć z tym, że wielu nie będzie go lubić.

W twarzy człowieka-władcy nie ma nic pospolitego i nie sposób kogoś z taką twarzą zignorować. Władca powinien być raczej przywódcą niż podwładnym, bo wymaga, aby wszyscy się z nim zgadzali. Niełatwo wchodzi w bliskie związki, ponieważ te mogłyby ograniczyć jego królewską niezależność. Władca niełatwo się poddaje i potrafi spowodować, że nawet niesprzyjające okoliczności pracują na jego korzyść. Czasami nie przyjmuje do wiadomości swoich predyspozycji przywódczych. Traci wtedy dostęp do zasadniczego źródła swojej energii.

Twarz o kształcie poziomego prostokąta przypomina mur i robi wrażenie szerokiej. Istotną cechą człowieka-muru jest zdolność do przetrwania wielu przeciwności. Mur po prostu zawsze stoi na swoim miejscu i ani drgnie – dlatego też rozmowy z człowiekiem-murem przypominają „rzucanie grochem o ścianę”. Człowiek-mur raczej zmieni partnera niż własne zdanie czy postawę. Księżyc porusza się po ustalonym, niezmiennym torze, podobnie człowiek-księżyc – o krągłej twarzy – nie lubi gwałtownych zmian i zwykle trzyma się raz obranego kierunku. Księżyc z dystansu przygląda się Ziemi – również człowiek-księżyc zawsze ma dystans do świata i nie angażuje się zbyt głęboko. Księżyc nie jest źródłem światła, lecz świeci światłem odbitym – człowiek-księżyc może tworzyć dzieła oryginalne, lecz wymaga to współdziałania z kimś, kto będzie mu stale tego światła dostarczał.

Człowieka o twarzy nieregularnej określamy słowem Jong (chiń. yong = korzystać). Wydaje się przeciętny, nie godzi się jednak na tę przeciętność i jest w stałym napięciu emocjonalnym. Takie marnowanie własnej energii psychicznej powoduje, że Jong nie tylko musi korzystać z energii innych (stąd nazwa), ale w dodatku nie uświadamia sobie własnej zależności od ludzi o silniejszej psychice. W kontaktach z człowiekiem o twarzy bardzo nieregularnej należy liczyć się z pamiętliwością, a nawet mściwością.

Kształty twarzy są związane z pięcioma żywiołami

Oczy zawsze robią na nas wrażenie. Ktoś ma dobre oczy, ktoś chytre, ktoś patrzy ciepło, ktoś zimno. W chińskiej sztuce czytania z twarzy wyróżniamy osiem podstawowych kształtów oczu, przypisanych różnym stworzeniom. Oczy smoka są duże i mają kształt złożony z dwóch symetrycznych łuków. Płynie z nich ciepło i dobro, a zarazem siła, spokój i mądrość.

Oczy smoka są uważane w Chinach za najpiękniejsze. Człowiek o oczach smoka ma żywy umysł, jest odważny, można mu zaufać. Oczy demona mają kształt księżyców i są przysłonięte prawie do połowy tęczówki. Kryje się w nich bezwzględność i cynizm. Z człowiekiem o takich oczach lepiej nie wchodzić w bliskie związki. On sam instynktownie poszukuje ludzi słabszych od siebie.

Oczy tygrysa robią wrażenie dużych, a charakterystyczną cechą jest prosty odcinek przysłaniający nieco tęczówkę od góry. Ludzie o tygrysich oczach mają najlepsze cechy polującego tygrysa. Są przewidujący, jasno wytyczają swoje cele, cierpliwie czekają na sprzyjające warunki i nie wycofują się. Potrafią okazać się drapieżni, gdy ktoś stanie im na drodze.

Tygrys poluje samotnie, więc życie z takim człowiekiem wymaga przede wszystkim uszanowania nietykalności jego terytorium. Oczy lisa mają podobną budowę jak oczy tygrysa, są jednak węższe, a przy tym poziomy odcinek przesłaniający tęczówkę jest dłuższy i przysłania prawie całą górną jej połowę. Podstawową cechą człowieka o takich oczach jest wrodzony spryt. Wśród pozytywnych cech lisa warto podkreślić zdolność do długotrwałej koncentracji, cierpliwość i determinację w realizacji założonych celów.

Oczy krowy przypominają oczy smoka, są jednak mniejsze i bardziej okrągłe. Człowiek o krowich oczach jest uczciwy, lojalny, wierny. Jest też otwarty, a wszystkie uczucia widać od razu na jego twarzy. Ludzie o oczach krowy są cierpliwi i zdolni do długotrwałego wysiłku.
Oczy pawia są wąskie i bardzo wydłużone, a tęczówka jest przesłonięta w połowie. Mają w sobie coś lisiego, ale nie należy ich mylić z oczami lisa. Człowiek o pawich oczach ukrywa swój rzeczywisty stosunek do innych. Zwykle jest czarujący i nie odczuwamy, że się wywyższa. W istocie jednak uważa się za lepszego i dlatego sądzi, iż należy mu się więcej niż innym. Bywa zawistny.

Oczy kruka mają kształt zbliżony do trójkąta. Ludzie o takich oczach są – podobnie jak ptak – czujni, spostrzegawczy i inteligentni: widzą, słyszą i kojarzą wszystko, co może być dla nich użyteczne. Bywają nielubiani, ponieważ nie znoszą sprzeciwu. Zawsze uważają, że mają rację.
Oczy kury są jeszcze wyraźniej trójkątne niż oczy kruka, ale mniejsze, a ich powieki głębiej opadają na oczy.
Ludzie o kurzych oczach są niespokojni i gadatliwi. Wiele czasu spędzają na głośnym omawianiu swoich problemów. Często nie szanują prywatności innych.

Inne elementy twarzy też wiele mówią

Czoło wyraźnie wypukłe świadczy o nadmiarze ambicji, a wklęsłe o jej niedoborze. Czoło wysokie wskazuje na głębię myśli, natomiast niskie – na myślenie chaotyczne. Nie można jednak na podstawie samego czoła pochopnie wnioskować o możliwościach intelektualnych bliźniego.

Wiele da się wyczytać z brwi, jeśli nie zostały wyskubane ani „poprawione” przez kosmetyczkę. Na przykład posiadacz brwi trójkątnych żyje w świecie własnych projektów i nie dostrzega potrzeb otoczenia. Z kolei brwi grube i ciemne wskazują na bardzo silną osobowość. Brwi w kształcie księżyców w nowiu są ozdobą ludzi o naturze romantycznej, emocjonalnej i namiętnej. Brwi o krótkim łuku należą do osób niecierpliwych i impulsywnych.

W kształcie nosa kryje się wiele dodatkowych informacji. Na przykład nos dziecinny wskazuje na niedojrzałość i humorzastość, ostro zakończony ujawnia egoizm, a nawet bezwzględność. Nos długi sugeruje zarozumialstwo i upór, a mięsisty okrągło zakończony – uczciwość. Nikt nie wie, jak się powodzi człowiekowi o nosie rzymskim, z charakterystycznym garbem. Człowiek taki nigdy nie żali się na biedę ani nie popisuje swoim bogactwem.

Sporo informacji kryje się w kształcie uszu. Ludzie o uszach małych są ambitni i nie potrafią prosić o pomoc. Posiadacz uszu mocno wydłużonych jest zdecydowanie nieufny. Uszy wyraźnie szersze na górze należą do osób, które posiadają duże zdolności, ale wyłącznie w jednej, określonej dziedzinie.

Bardzo wymowne są usta. Dobrzy mówcy mają falistą linię spotkania warg i/lub nierówną ich szerokość. Jeżeli szersza jest górna warga, te usta często zwodzą, natomiast gdy szersza jest warga dolna, posiadacz takich ust jest szczery i chętnie rozbawia słuchaczy. Usta wydęte wskazują na łatwość obrażania się, a usta grube ujawniają nadmiar zmysłowości. Usta małe mają osoby skryte, zamknięte, które nie potrafią prosić o pomoc. Kobiety o małych ustach bywają jednak świetnymi kochankami, seks jest dla nich ważny.

Bródka, potocznie nazywana brodą, też dużo mówi o cechach charakteru. Bródka wystająca wskazuje na duże pokłady siły wewnętrznej, cierpliwość i zdolność stawiania czoła przeciwnościom. Ludzie z bródką cofniętą lubią żyć wygodnie. Bródkę kwadratową mają osoby o cechach przywódczych. Interesująca jest także bródka z pionowym wcięciem – wskazuje na dużą potrzebę pochwał, akceptacji i adoracji. Ucząc się chińskiej sztuki czytania z twarzy pamiętajmy, że nikt z nas nie wygląda dokładnie tak, jak na ilustracji. Typowe cechy mieszają się w różnych indywidualnych proporcjach. Tropiąc więc cechy charakteru zapisane w twarzy, musimy brać pod uwagę te subtelności.


tekst: Julian Brudzewski, autor książki „sztuka czytania z twarzy”,
rys.: Tomasz Wygrzewalski, ilustr.: Katarzyna Zbytniewska, Magdalena Kołtońska