Dla dawnych ludów stare drzewa były świętością. Zamierały zimą, a odradzały się każdej wiosny. Symbolizują życie wieczne.

Drzewo wyraża kosmiczną moc, narodziny i odradzanie się. Jest znakiem nieśmiertelności. To oś, która łączy światy: niższy – piekielny, pośredni – ziemski i wyższy niebiański. Utożsamia się je z krzyżem Odkupienia, a z kolei krzyż przedstawia się jako Drzewo Życia. To również trzy sfery umysłu człowieka: nadświadomość, świadomość i podświadomość. Korona symbolizuje umysł, pień – ciało, a korzenie instynkty. W wielu mitologiach jest podporą i osią świata, symbolem raju zapewniającego obfitość. A skoro to drzewo rajskie, jego owoce gwarantują nieśmiertelność.

Rajska jabłoń

Jak podaje Księga Rodzaju, Drzewo Życia rosło w środku Edenu, rajskiego ogrodu, w którym żyli stworzeni przez Boga Adam i Ewa. Było drzewem wiedzy, ale też nieśmiertelności. Gdy pierwsi ludzie zerwali owoc, pogwałcili boski zakaz i zostali wygnani z raju. Według objawień XVIII-wiecznej niemieckiej mistyczki i stygmatyczki, Anny Katarzyny Emmerich (to na podstawie jej wizji Mel Gibson nakręcił „Pasję”), Drzewo Życia przypominało olbrzymi cedr ze złotymi owocami. Rosło na wysepce połączonej z ogrodem groblą.

Wszechświat i Kabała

Drzewo Życia stało się centralnym diagramem żydowskiej kabały, przedstawiającym atrybuty Boga oraz powstanie i budowę Wszechświata. Zdaniem kabalistów, Bóg jest niepoznawalny. To rodzaj bezgranicznego światła, z którego emanują Sefiroty, czyli przejawy boskiej osobowości. Na nich opiera się konstrukcja świata i istota człowieka. Sefiroty dają energię światu i ludziom. Kabalistyczne Drzewo Życia składa się z 10 Sefirotów odpowiadających sferom Ziemi, siedmiu planetom znanym w starożytności, gwiazdom tworzącym zodiak, a na samym szczycie znajduje się sfera Pierwszego Sprawcy. Sefiroty to również liczby od 1 do 10 będące składnikami wszystkich innych liczb. Sfery na kabalistycznym Drzewie Życia po prawej stronie są męskie, a po lewej żeńskie.

Silny talizman

Według badań radiestezyjnych, Drzewo Życia promieniuje energią. Daje silne wibracje koloru białego, dlatego może być doskonałym talizmanem. Wzmacnia organizm, dodaje sił witalnych i zapewnia wytrwałość w dążeniach, pomaga leczyć niepłodność i zaburzenia potencji, przyciąga dostatek. Potęguje również oddziaływanie innych talizmanów czy kamieni szlachetnych ułożonych obok niego. Znak Drzewa Życia może posłużyć również do odprężającej medytacji. Będąc w lesie lub w parku, uważnie obserwujmy wielkie, rozłożyste drzewa. Spróbujmy wniknąć w ich głębię i wewnętrzną istotę. Otwórzmy się na oddziaływanie ich kształtu, formy i barwy. Postarajmy się poczuć jedność z drzewami i harmonię panującą w przyrodzie. Po powrocie do domu siadamy wygodnie, w ciszy, zamykamy oczy i przywołujemy w myśli drzewo. Koncentrujemy się na tym obrazie, odtwarzamy jak najwięcej szczegółów. Wtedy poczujemy jego wielką moc.

Leczenie psychiki

Ten niezwykły symbol znalazł swoje miejsce również w psychoterapii. Najprostszy jego rysunek zdradza stan naszej psychiki, czy np. czujemy się bezpiecznie, czy jak drzewo wyrwane z korzeniami. A kreślenie mandali w formie drzew ma znaczenie terapeutyczne. Według psychologii Carla Junga, Drzewo Życia przedstawiane z rozłożystą koroną symbolizuje dążenie do doskonałości, do rozwoju i wewnętrznej pełni. Gdy rysujemy okrągłą mandalę w formie drzewa, poznajemy zakamarki swojej psychiki. A jeśli staramy się popracować nad rysunkiem, udoskonalić go, jednocześnie pracujemy nad własną psychiką i wzmacniamy ją. Takie rysunki mogą być drogą rozwoju duchowego.

Według Junga, drzewo ma wiele znaczeń. Może być wyrazem otwierania się w sensie fizycznym i duchowym, rozrastania się jak robią to konary i korzenie. Jest też symbolem opiekuńczej matki, bo cień drzewa daje schronienie, a owoce pomagają zaspokoić głód. Drzewo ukazuje też w sposób symboliczny przemijanie i odradzanie się. Rysowana przez człowieka mandala drzewa staje się obrazem wnętrza i jaźni. Odsłonięte korzenie wskazują na brak poczucia bezpieczeństwa i stabilizacji w życiu. Połamane konary i dziuple w pniu to dowód głęboko ukrywanych ran psychicznych, złych wspomnień, które zostały zepchnięte w głąb podświadomości. Roślina pozbawiona liści pokazuje pewien stan uśpienia rysującego, który czeka na coś, ale chyba brak mu nadziei, że spełnią się jego marzenia.


tekst i zdjęcia: Tezeusz