Panie, obdarz nas entuzjazmem, ponieważ entuzjazm jest sposobem modlitwy. To jest to, co łączy nas z niebem i ziemią.

Kiedy przechadzałem się ulicami São Paulo, mój przyjaciel, Edinho Oliveira, wręczył mi ulotkę pod tytułem „Święta chwila”. Wydrukowano ją w czterech kolorach na doskonałym papierze, bez jakiejkolwiek wzmianki o Kościele czy religii – tylko sama modlitwa. Tym, co mnie zaskoczyło, był podpis pod tą modlitwą – była MOJA!

Po raz pierwszy opublikowano ją w latach 80. zeszłego wieku na okładce tomu poezji. Nie sądziłem, że tekst zda egzamin upływającego czasu ani że w tajemniczy sposób wróci jeszcze kiedyś do moich rąk. Kiedy jednak uzmysłowiłem sobie, w którym miejscu drogi życia znajdowałem się, kiedy pisałem te słowa, zdałem sobie sprawę, że nie wstydzę się tego, co napisałem.

Modlitwa znalazła się w broszurze, która przypadkowo trafiła do moich rąk, ale ponieważ wierzę w znaki, uznałem, że powinienem ją opublikować na tych łamach. Wszystkich czytelników zachęcam do napisania własnej modlitwy, w której poprosicie o to, co uważacie za najważniejsze. Włączy to w waszych sercach pozytywne wibracje, które przeniosą się na wszystko wokół.

Oto moja modlitwa:

Panie, otaczaj opieką nasze wątpliwości, bo wątpliwość jest niewątpliwie sposobem modlitwy. To ona sprawia, że rośniemy w siłę, ponieważ zmusza nas do spojrzenia bez lęku na to, jak wiele odpowiedzi można udzielić na jedno pytanie. I spraw, żeby tak się stało.

Panie, zachowaj nasze decyzje, ponieważ podejmowanie decyzji jest sposobem modlitwy. A gdy wątpimy, daj nam odwagę, byśmy mogli wybrać jedną lub drugą drogę. Niech nasze TAK zawsze znaczy TAK, a nasze NIE niech zawsze NIE znaczy. Raz wybrana droga niechaj nigdy nie pozwoli nam oglądać się wstecz ani wyrzutom sumienia zjeść nasze dusze. Spraw, żeby tak się stało.

Panie, uchroń nasze działania, ponieważ działanie jest sposobem modlitwy. Chleb nasz powszedni uczyń najlepszym owocem, jaki nosimy w sobie. Byśmy, przez pracę i działanie, podzielili się odrobiną miłości, którą od Ciebie otrzymujemy. I spraw, żeby tak się stało.

Panie, zachowaj nasze sny, ponieważ marzenie jest sposobem modlitwy. Spraw, byśmy – niezależnie od wieku i innych okoliczności – byli w stanie podtrzymać w swoich sercach święty płomień nadziei i wytrwałości. I spraw, żeby tak się stało.

Panie, obdarz nas entuzjazmem, ponieważ entuzjazm jest sposobem modlitwy. To jest to, co łączy nas z niebem i ziemią, mężczyzn i dzieci, i utwierdza nas w przekonaniu, że pożądanie jest ważne i godne naszego wysiłku. To ono mówi nam, że wszystko jest możliwe dopóty, dopóki bez reszty angażujemy się w to, co robimy. I spraw, żeby tak się stało.

Panie, otaczaj nas opieką, bo życie jest jedynym sposobem manifestowania Twojego cudu. Niechaj ziemia wciąż przekształca nasiona w pszenicę, abyśmy my mogli nadać jej formę chleba. To możliwe, tylko kiedy kochamy – więc nie skazuj nas na samotność.

Pozwalaj nam zawsze Ci towarzyszyć, a także obdarz nas towarzystwem mężczyzn i kobiet, którzy mają wątpliwości, którzy działają i marzą, i którzy są pełni entuzjazmu. I pozwalaj nam przeżywać każdy kolejny dzień, bez reszty poświęcając się Twojej chwale. Amen


Paulo Coelho
brazylijski pisarz i poeta, promotor „dobrej magii”. Autor m.in. książek: „Alchemik”, „Podręcznik wojownika światła”,
„Demon i panna Prym”, „Pielgrzym” i „Alef”.
fot.: shutterstock.com